Tassie, here we come!

Hi there!

Hoe gaat het daar in Nederland? De winter al bijna op zijn einde? Het voelt heel gek dat het alweer februari is, zeker omdat het bij ons de afgelopen weken super warm is geweest!

Hier even een berichtje om te laten weten dat alles goed met ons gaat. We hebben de hittegolf van twee weken geleden (45 graden!) overleefd en hoewel er wat kleine bosbranden om ons heen waren hoefden we gelukkig niet geëvacueerd te worden.

De afgelopen weken hebben we drie dagen in de week bij Kingbilli gewerkt. We moesten namelijk nog wat dagen inhalen omdat we er een paar hadden gemist door het werk bij de kersen. Naast het werk in de tuin en in het grote huis van de eigenaren zijn we ook veel op pad geweest. We zijn twee weekenden naar Melbourne gegaan en het weekend van Australia Day (26 januari) met onze Italiaanse kersen collega’s naar Lake Eildon, een meer ‘in de buurt’ (100km, maar voor hier is dat in de buurt

)). Met Australia day gaan alle Ozzies kamperen met familie en vrienden, bouwen een kampvuur en luisteren naar de top 100 van het afgelopen jaar. Omdat we aan het meer zaten had iedereen een boot bij zich. Behalve wij natuurlijk. Gelukkig werd dat snel goed gemaakt, want er kwam een man naar ons toe die ons een ritje op zijn boot wilde geven omdat hij het zo zielig vond dat wij de enigen waren die geen boot hadden. Super leuk en hard ging de speedboot met de band die erachter hing!! Helaas zijn hier geen foto\'s van, maar een paar andere foto\'s van de afgelopen weken zullen we zo ook op de site plaatsen.

Aanstaande vrijdag is onze laatste werkdag bij Kingbilli. We gaan daarna meteen ‘on the road’ richting Melbourne, want we hebben in de avond een Italiaanse kookles (verjaardagscadeautje van Goof voor Sas). Na komend weekend moeten we met de ferry, want we hebben gisteren besloten dat we naar….TASMANIA gaan!! (de ‘Mystery Machine’ moet natuurlijk ook mee, vandaar de boot)We gaan eerst een paar weken rondreizen op het eiland en in maart gaan we een maand werken bij een hotel in de middle of nowhere (zie http://www.lakepedderchalet.com.au/ voor fotos van dit hotel met bizarre ligging) Het hotel ligt in het plaatsje Strathgordon met welgeteld 6 inwoners, aan Lake Pedder, een world heritage listed area. Omdat februari de warmste maand is op Tasmania (het klimaat is er net iets milder dan Nederland) en omdat de blaadjes al beginnen te verkleuren is dit de beste en mooiste tijd om te gaan.

We hebben nog geen terugreis geboekt naar het vasteland, we zien wel wanneer we zijn uitgekeken, zolang we maar eind april in Carrathool zijn. Dat is een klein dorpje in de Outback in de staat New South Wales, waar we bij een familie thuis op de boerderij gaan meedraaien. De dagen dat we hier werken komen dan ook in aanmerking voor onze visumverlenging na het eerste jaar. We hebben er 88 nodig en hebben nu 42 ‘gespaard’ met het werk bij de kersen. Nog even doorsparen…

Genoeg plannen hier Downunder dus! Hopelijk is bij jullie ook de eerste maand van het nieuwe jaar goed verlopen en zijn er veel mooie plannen voor het komende jaar!

Liefs

Goof en Sas

Kerst, kersen en Kingbilli

Allemaal alsnog een gelukkig nieuw jaar gewenst! Hier gaat de tijd zo snel, maar het mag vast nog gezegd worden.  

Het is alweer januari, dat betekent dat we al bijna vier maanden in Australie zijn! De tijd vliegt. Vooral de laatste weken zijn snel voorbij gegaan. We hebben namelijk non stop in de kersenfabriek gewerkt. Vanaf half december hebbn we alleen maar dagen gemaakt van zo\'n tien tot twaalf uur, dus een paar weken goed geknald. Het seizoen zit er nu bijna op. Vandaag was de eerste kortere dag en tot begin volgende week is er uiterlijk nog werk. Omdat we veel uren konden maken bij de kersen mochten we het werk bij Kingbilli even stilleggen. De gemiste dagen halen we dan de komende weken in.  

Naast al het werk hebben we ook veel leuke dingen beleefd, voornamelijk met de collega\'s. We hebben een aantal bbques gehad en gegeven bij ons thuis, veel koehandel gespeeld en als uitvalsbasis na het werk was er de (enige) pub van Yarck, het mini dorpje waar we werken. Onze beide verjaardagen hebben we gevierd in de pub, met collega\'s. Elke keer waren we net op tijd klaar met werken om nog eten te bestellen voordat de keuken dicht ging. Omdat we de volgende ochtend weer om 7u moesten beginnen sliepen we achter de pub. Lekker dichtbij het werk (zo\'n 200m ipv 40km rijden). Enkele Ozzies volgden ons voorbeeld en bleven ook achter de pub slapen met hun swag of in hun auto.  

De feestdagen hebben we ook op een bijzondere manier doorgebracht. Op Kerstavond hadden we een Kerstdiner met een italiaans tintje bij ons thuis met een Italiaans stel en een paar Franse collega\'s. De volgende dag waren we vrij (onze eerste vrije dag sinds weken), dus zijn we naar een groot recreatiemeer in de buurt gegaan.Het was die dag zo\'n 30 graden, dus perfect! Een hele relaxte manier om Kerst te vieren! 2e Kerstdag wordt hier niet gevierd, dus moesten we gewoon weer aan het werk. Met oud en nieuw werden we uitgenodigd bij een Ozzie collega thuis.  De hele tuin stond vol met tentjes, waarin alle vrienden van de familie, die kwamen aanwaaien, in gingen slapen. De tuin was versierd met lichtjes en er was een kampvuur. Iedereen had wat eten en drinken meegenomen en overal waren mensen aan het kletsen, spelletjes spelen of muziek aan het maken. Om 00.00u moest iedereen naar buiten in een cirkel staan en begon het aftellen. Het was ineens nieuw jaar zonder ook maar een vuurpijl of knal gehoord te hebben. De volgende dag hebben we met zn allen ontbeten, spelletjes gespeeld en gelunched met alle restjes van de dag ervoor. Heel gezellig en ontspannen begin van het nieuwe jaar!  

Hopelijk hebben jullie ook een fijne Kerst gehad en een mooie jaarwisseling!  

We blijven nu nog tot begin februari bij Kingbilli. Hierna gaat onze reis weer verder. Waarschijnlijk gaan we een tijdje samen rondreizen met het Italiaanse stel dat we bij de kersen hebben leren kennen. Waar naartoe weten we nog niet precies, maar dat is nou juist zo leuk!

Liefs vanuit Kingbilli!

4000km, drie tijdzones en een lekke band

Hullo! (Dit is geen typefout, zo zeggen ze dat hier bij Kingbilli :) )  

We zijn afgelopen zondag aangekomen bij Kingbilli Estate in de Cathedral Range, (zie www.kingbilli.com.au voor de fantastische plek waar we nu zijn) in de heuvels 120 km bij Melbourne vandaan. We helpen de eigenaren (een ouder echtpaar van in de 70) van het landgoed hier met het onderhoud, groentetuin, houthakken etc. De dochter woont naast ons op het landgoed en heeft een hondentrimsalon en traint honden. Ze weet ook alles van slangen en andere dieren en aangezien die hier nog weleens voor komen is dat best een veilig idee. We dachten van te voren dat er meerdere huisjes zouden zijn waar gasten in verblijven, maar dat blijkt er maar een te zijn! In tegenstelling tot het aantal gasten zijn er heel veel dieren. Ze hebben hier hun eigen \' wildlife sanctuary\', wat betekent dat er super veel wilde dieren over het landgoed lopen, zoals wombats, possums, koala\'s, vogelbekdieren, echidna\'s (soort grote egels met spitse snuit), kangaroes en wallibi\'s. Daarnaast hebben ze ook meerdere paarden, ezels en LAMA\'S. In de zomer worden er verschillende excursies georganiseerd met deze lama\'s voor de gasten en als het nodig is springen wij bij als gids. De omgeving en het landgoed zijn echt fantastisch, zo mooi en groen. In ruil voor de twee dagen dat we hier als vrijwilliger meehelpen (2x6 uur op maandag en vrijdag) mogen we op het landgoed in ons eigen huisje slapen. Het is een schattig stenen huisje met open haard, tv, internet en een volledig uitgeruste keuken. En niet te vergeten het bed met electrische deken!! Die heb je hier wel nodig, aangezien het in de winter een ski gebied is en het ook nu \'s nachts nog bijna tegen het vriespunt ligt. We zijn van plan om hier een aantal maanden te blijven (in ieder geval drie). Er is hier ook een hoop seizoenswerk in de buurt, dus vanuit hier zoeken we naar een baantje voor naast ons vrijwillgerswerk.  

Om bij Kingbilli te komen moesten we wel een klein stukje rijden. We zaten immers nog in Perth drie weken geleden. We hebben bijna 4000km gereden en zijn door twee staten en drie tijdzones gegaan! Op dit moment scheelt het 10 uur met de Nederlandse tijd. Vanuit Perth zijn we als eerste naar Kalgoorlie gegaan, een mijnstad met een enorme, nog werkende goudmijn. In deze stad barst het van de (wilde) mannen en bars met schaars geklede dames. Echt bizar!  

Na Kalgoorlie moesten we de Nullarbor over. Dat is een 1400km lange weg waar eigenlijk verder niks is. (De vorige keer hebben we die ook al eens moeten rijden) Normaal is het heet op deze weg, maar we hadden het weer afgewacht tot het bewolkt en regenachtig zou zijn, zodat we minder kans hadden op pech met ons bejaarde busje en het ook niet zo warm zou zijn in de bus met rijden (uiteindelijk bleek dat er gewoon airco in de bus zit!!!)   We hebben een aantal dagen op de Yorke Peninsula gekampeerd. Het mooiste was het National Park op het puntje van het schiereiland, Innes National Park, met cliffs, veel wilde dieren en witte stranden. Ook de primeur van de eerste lekke band was hier. Gelukkig hadden we een reserve band bij ons en is Goof lekker handig, dus konden we zo weer op weg.  

Hierna hebben we een aantal dagen Adelaide verkend. Lekker om weer even in de bewoonde wereld te zijn en lekker te eten en te winkelen. De laatste twee dagen in Adelaide was het perfect weer (28 graden, zon) en zijn we bij het strand geweest en uitgerust na onze lange reis. Het was nog zo\'n 700km naar Kingbilli vanuit daar dus dat was te overzien (vergeleken met de km\'s die we al hadden afgelegd :) )  

Hoe gaat het in Nederland? Heeft het ook zo gestormd bij jullie? (we hoorden van \'orkaan\'  in Londen op de radio hier! Omgekeerde wereld)  

We gaan proberen nog wat foto\'s op de blog te zetten van de reis en van het landgoed hier (beetje afhankelijk van de internetverbinding haha)  
Hopen jullie snel weer eens te spreken (via skype, dat kan nu bijna elke dag! Luxe :)) of te mailen!  

Liefs Goof en Sas

lente!!

Hi all,

We zijn heel even in de bewoonde wereld aangekomen voordat we weer op pad gaan, dus tijd voor een kort verhaaltje over de afgelopen twee weken \' on the road\'! Dit zal, net als de afgelopen weken onze laatste stop zijn met (normaal) internet. Dat is er niet echt in de middle of nowhere (of onbetaalbaar en mega langzaam). Je mag al blij zijn als je uberhaupt bereik hebt met je mobiel. Hopelijk is dit internet goed genoeg om nog wat foto\'s bij dit verhaal te plaatsen...  

Het busje bevalt goed! Veel mensen zwaaien en moeten om ons fleurige busje lachen. We hadden zelfs een schattig briefje onder de ruitenwisser van mensen die de bus zo leuk vonden gisteren op het parkeerterrein bij de supermarkt.  

De afgelopen twee weken hebben we een loop gemaakt met ons nieuwe busje naar het noorden. Het weer was heerlijk (zeker vergeleken bij de kou hier weer in Perth :s), alleen de nachten nog wat koel en het is vrij vroeg donker, rond een uur of half zeven.   We zijn op verschillende plekken geweest, waar we drie jaar terug ook al waren, maar toch weer andere dingen gezien. We waren ook precies op tijd voor het \' wildflower season\' , dus er waren op de droogste plekken super veel bloemen. Het ruikt hier ook naar lente, met lammetjes in de wei en vogelnestjes enzo. Dan besef je pas echt hoe gek het is dat de seizoenen zo omgekeerd zijn vergeleken met Nederland.  

We hebben zo\'n 2500km gereden, van Jurien Bay naar Shark Bay Marine Park via Kalbarri weer terug. We zijn op een walvissentrip gegaan. Helaas zijn daar geen foto\'s van, het waaide namelijk zo hard (met enorme golven tot gevolg)  dat we beide handen nodig hadden om in het kleine vissersbootje te blijven, maar het was wel heel mooi! Ook hebben we vanaf de kliffen walvissen en dolfijnen langs zien zwemmen bij Kalbarri, heel bijzonder om te zien. Bij Shark Bay hebben we ook een tocht op een boot gemaakt en veel dolfijnen en schildpadden gezien. Wilde dolfijnen komen daar naar de kust elke ochtend om gevoerd te worden. Goof had geluk dat hij een dolfijn een visje mocht geven van de ranger. Hij heeft toen samen met een klein meisje dat voor ons stond het visje gegeven.  

Gisteravond met wat ozzies de pub in geweest, waar we twee weken geleden ook mee hadden afgesproken. Was gezellig. We zijn ons nu aan het klaarmaken voor de volgende trip. (boodschappen, reserve brandstof, nieuwe banden etc) Na het weekend vertrekken we weer uit Perth. Het eerste weekend van november worden we namelijk verwacht bij Kingbilli, het ecoretreat waar we een maand of drie zullen blijven om vrijwilligerswerk te doen. Dat is in de heuvels bij Melbourne, dus nog wel 3500km rijden. We hebben besloten om niet helemaal langs de kust te gaan rijden. Het weer is nog niet goed genoeg en het scheelt een hoop tijd om binnendoor te gaan. Geen Margaret River dus, maar we gaan direct richting Kalgoorlie rijden. Dat schijnt een bizarre mijn- en goudstad te zijn met alleen maar enorme mannen en pubs.  Goud zoeken is hier trouwens echt nog populair. We hebben meerdere mensen gesproken die de Outback in gaan op zoek naar goud!  

Hoe gaat het in Nederland? Is de herfst al begonnen? En liggen er bij jullie ook al zoveel Kerst artikelen in de winkels?  

We hopen dat het goed gaat daar en jullie snel weer te spreken!!

 liefs!

Van onder de brug tot boven de wheels van Jan & Edd!

Hi Mates,

How are you guys doing?
 
Toch maar een reisblogje opgestart om contact met jullie te houden! We hebben al zoveel grappige en bijzondere kleine dingen meegemaakt, dat we dat niet achter kunnen houden.   We zitten nu een week in Perth en slapen bij een local thuis. Een prima uitvalsbasis om op te starten. We hebben inmiddels een Australische bankrekening en een telefoonnummer (+61 456742249 - via skype kan je ons dan bereiken op dit nummer, maar we houden ook ons Nederlandse nummer aan).

We zijn al aardig gewend aan het tijdverschil en er zijn allerlei kleine gebeurtenissen die ons eraan herinneren waarom we ookal weer zo graag terug naar Australie wilden. Hieronder een korte opsomming:
- Situatie 1: opa zit klem met scootmobiel. Binnen 30 seconden stoppen drie auto\'s op rij om uit te stappen en de man te helpen.
- Situatie 2: we zouden afspreken met een local in Perth (bedankt voor het adres Berthel!) die ineens een andere afspraak tussendoor kreeg. In plaats van ons af te zeggen worden we uitgenodigd op een verjaardagsfeest van iemand die ons helemaal niet kent maar wel uitnodigt.
- Situatie 3: wachttijd van 10 minuten bij de bank. Medewerker deelt aan alle klanten chocolaatjes uit, ook in bespreekkamers waar mensen zitten te vergaderen.
- Situatie 4: Je staat in de rij bij de klantenservice van de supermarkt, begint de persoon voor je zo geinteresseerd met je te praten dat hij helemaal vergeet dat hij aan de beurt is.    

Kortom, het valt gelukkig nog niet tegen. Het weer is alleen niet al te best in Perth, veel regen en storm, dus het liefste vertrekken we zo snel mogelijk op roadtrip! Gelukkig hebben we een busje gekocht gisteren. Een hele heftige hipppie bus, haha. We moeten nu alleen onze namen veranderen (zie foto). Vandaag heeft de bus een grote beurt gehad en morgen starten we met kamperen. We hebben nog een dag of twee nodig om de laatste dingen voor te bereiden en vrijdag hopen we een stuk noordelijker te komen. Het weer ziet er voorlopig namelijk nog niet heel erg goed uit, maar noordelijk is het heel mooi.  We hebben dan iets minder dan zes weken voor ons volgende avontuur, want we hadden na een dag in Perth al een heel grappige plek gevonden om langer te blijven. Het heet Kingbilli (zie kingbilli.com.au voor alle fantastische foto\'s van de omgeving daar!!) en het is een soort eco retreat net boven Melbourne. We wonen dan een maand of drie in een houten huisje met open haard op het landgoed en werken dan twee dagen in de week voor zes uur op het landgoed. Het grappige is dat ze zelfs lamatreks organiseren (ja ze hebben naast kangaroos, wombats, koala\'s en wallibi\'s ook lama\'s) en dat we die misschien ook mogen doen. Er is veel werk in de buurt, we kregen al een hele lijst toegestuurd van de eigenaresse, maar we willen ons nu nog niet al te erg vastleggen, we kijken wel even of we dat willen gaan doen of van de dagen vrij daar gaan genieten en uitstapjes in omgeving gaan maken   Maar tot die tijd gaan we dus eerst een stukje noordelijk (naar de zon) en dan richting zuiden afreizen richting Melbourne, waar we het eerste weekend van november willen zijn.  

We hopen dat het met jullie allemaal goed gaat! We hebben in ieder geval goede herinneringen aan alle afscheidsdiners en ontmoetingen van de laatste paar weken in Nederland! Hopelijk tot snel! En we houden contact!!  

Liefs Goof en Sas